Friday, 18 October 2024

वाढदिवसाची भेट

          

           

वाढदिवसाची भेट

परिपाठ संपला विद्यार्थी वर्गात आले. हजेरी घेतली.  मुलींनी एकच गलका केला सर आज दिव्या चा वाढदिवस आहे. अरे वा ! दिव्याला जवळ बोलावले खरच तुझा वाढदिवस आहे. दिव्या  हो म्हणाली वाढदिवसाला मुलांना  वाटण्यासाठी पप्पा चाॅकलेट देणार आहेत दिव्याने आनंदाने सांगितले . दिव्या वडील चाॅकलेट चा पुडा आणतील म्हणून चातकासारखी वाट पहात होती पण बराच वेळ झाला वडील आले नाही दिव्या नाखुश झाली 

शाळेत वाढदिवसानिमित्त  मुले चाॅकलेट, बिस्कीट वाटतात आज मला चाॅकलेट वाटायचे आहेत असे दिव्याला मनोमन वाटत असावे तिच्या अंतरीची भावना जाणली.  दिव्याला जवळ बोलावले विद्यार्थ्याना सांगितले आज दिव्याचा वाढदिवस आहे आपण सर्वजण तिला वाढदिवसानिमित्त शुभेच्छा देऊ या ! सर्व मुलांनी दिव्याला वाढदिवसानिमित्त हार्दिक शुभेच्छा दिल्या  जवळच्या जनरल स्टोअर्स मध्ये गेलो, दिव्याला वही व चाॅकलेट चा पुडा घेतला वाढदिवसानिमित्त वही भेट दिली , व हातात चाॅकलेट चा पुडा ठेवला. दिव्याला खूपच आनंद झाला. चेहऱ्यावर हास्य फुलले दिव्याला म्हटले जा दिव्या सर्व वर्गातील विद्यार्थ्यांना चाॅकलेट वाटप कर  दिव्या हसली सर्व मुलांना चाॅकलेट वाटू लागली. दिव्याच्या निरागस चेहऱ्यावरील हास्य, आनंद मनाला खूपच सुखावून गेला.  वाढदिवसाच्या दिवशी शाळेतील आपल्या मित्रमैत्रिणींना खाऊ देण्यामागे जी दातृत्वाची भावना मुलांची असते ती खरोखरच वाखण्याजोगी असते आपण समाजाचे देणे लागतो ही दानशूरपणाची भावना मुलांमध्ये असते.  हीच भावना मला दिव्यात दिसली.सुख वाटून घेतले म्हणजे शिक्षणातून जगण सुकर होतं असेच  दातृत्वाचे संस्कार मराठी शाळेत मुलांवर नकळत बिंबवले व रूजवले जातात. हाच खरा मुल्यसंस्काराचा ठेवा !



                                                                                                        कैलास भागवत (प्राथमिक शिक्षक)

                                                     जि.प.प्राथ.शाळा आंबीखालसा

                                                          ता.संगमनेर जि.अ.नगर

संस्कार व शिक्षण

          



           संस्कार व शिक्षण                  

 

संस्कार काळाची गरज आहे. योग्य आचार विचार,गुण अवगुण हे ओळखण्याची क्षमता म्हणजे संस्कार. संस्कार व शिक्षण यांचा मिलाफ झाला तर सुसंस्कारित जीवन घडेल.

 शिक्षणामुळे मनुष्यास शहाणपण येते . संस्कारामुळे आयुष्याला वळण मिळते . शिक्षण घेतले म्हणजे संस्कार घडतीलच असे नाही तर संस्कार रुजवावे लागतात. संस्कार काळाची गरज आहे . संस्काराची सुरुवात घरापासून  होते, शाळा ,परिसर हे सुद्धा संस्काराचे केंद्र आहेत .  

                बालकावर संस्कार कुटुंबातील व्यक्ती करतात आजोबा,आजी हे तर जुन्या पिढीतील संस्काराचे व्यासपीठ होते . विशेषतः आजीबाई , आजीचा बटवा उघडला की त्यातून खजिना बाहेर पडत असे . त्या बटव्यात गोष्टी असत ,विनोद असत ,नकला असत , जात्यावरच्या ओव्या असत , बडबडगीते व गाणी असत  आयुर्वेद असे आजी म्हणजे शिक्षक, वैद्य , कलाकार या सर्व भूमिका शानदार उठवीत असे . आजच्या पिढीला अशा आजीची कमतरता नक्की जाणवत असेल . आईची भूमिका पण बालकाच्या जडणघडणीत खूप महत्त्वाची राहिली आहे . बालक आईजवळ असते बालकाची भाषा आईसोडून बाकीच्या लोकानां लवकर समजत नाही . आई चे स्थान बालकाच्या आयुष्यात फार महत्त्वाचे असते . घरातील ज्येष्ठ व्यक्तींचा आदर करावा . आपल्यापेक्षा मोठ्या भावाला दादा व बहिणीला ताई म्हणायचे . सर्वांची छोठी शक्य असणारी कामे ऐकायची .शेजारील व परिसरातील व्यक्तींचा आदर करावा असे संस्कार आई लहानपणी बालकावर रुजवत असते . वडील बाहेरील परिस्थीतिची व  गरीबीची , काटकसरीची , व्यवहाराची जाणीव प्रसंगानुरूप करून देतात . म्हणूनच  कुटुंब बालकाच्या संस्काराचा पाया आहे

        मुलांवर परिसरातूनही सहज संस्कार घडत असतात . परिसरातील वस्ती , गाव , संस्कृती यामधून चांगल्या , वाईट गोष्टी तो शिकतो लहान असल्याने चांगले काय वाईट काय याची जाणीव त्याला नसते . म्हणून घरातील व्यक्तींचे त्याच्यावर लक्ष हवे मुले बाहेरील घडलेली घटना कुटुंबातील व्यक्तीना सांगत असतात त्यावेळी तो जे काही सांगत आहे हे आपण लक्षपूर्वक ऐकले पाहिजे त्याकडे आपण दुर्लक्ष केले तर त्याचे वाईट परिणाम आपल्याला भोगावे लागतात . म्हणून तो जे काही सांगत आहे हे आपण ऐकून त्यावर चांगले काय , वाईट काय याचा उपदेश समजपूर्वक न रागावता समजून सांगितले तर संस्काराची पालवी फुटायला नक्कीच सुरुवात होईल .

      संस्काराचे मंदीर म्हणजे मराठी शाळा मुल आईचे बोट धरून या मंदिरात पाउल ठेवते तेंव्हा खऱ्या अर्थाने संस्कार व शिक्षण दोन्ही एकत्र सुरु होते . आता मूल विद्यार्थी झालेले असते . सरस्वतीच्या मंदिरात गुरुजनांच्या मार्गदर्शनाखाली संस्काराचा  वटवृक्ष बहरायला सुरुवात होते . शिस्त, आज्ञाधारकपणा, देशप्रेम , बंधुभाव , संवेदनशील , सभाधीटपणा या गुणांचा संगम होतो .  गुरुजनांविषयी आपुलकी आत्मीयता वाटू लागते . शिक्षणातून सहज संस्कार राबविले जातात .  परिपाठासारख्या उपक्रमातून राष्ट्रीय मुल्यांचा शिडकावा विध्यार्थ्याच्या मनावर होत असतो . गाणी ,गप्पा , गोष्टी , कविता विविध राष्ट्रपुरुषांची जयंती , थोरांचे बोल , राष्ट्रीय सण , विविध शालेय उपक्रम , खेळ , कार्यानुभव , चित्रकला या सर्वांचा परिपाक होऊन  संस्काराची मुळे घट्ट रोवतात . मुले शाळेतील घटना , प्रसंग गुरुजींनी काय शिकवले अभ्यास कोणता दिला सर्व काही पालकांना सांगत असते . दिवसभराचा वृतांत कथन करतो. अशा वेळी आपण मुलांसाठी वेळ दिला पाहिजे मुले काय सांगते ते ऐकून घेतले पाहिजे . शिक्षकांविषयी आदराची भावना मुलाच्या मनात कशी निर्माण होईल यासाठी पालकांनी सुद्धा प्रयत्न करायला हवा मुलाची  प्रगती , वागणुक याविषयी गुरुजनाची भेट घेऊन जाणून घेतले पाहिजे .  

    संस्कार आज काळाची गरज आहे . बालपणी जिजामातेने  संस्काराची बीजे रुजल्यामुळे छत्रपती शिवाजीमहाराज घडले. रयतेचे स्वराज्य निर्माण झाले.  श्यामच्या आईने श्यामवर उत्तम संस्कार केले . मुल्यांची पाखरण श्यामवर केली म्हणून महाराष्ट्राला संवेदनशील मनाचे साने गुरुजी मिळाले . श्यामच्या आईने श्यामवर केलेले संस्कार गोष्टीरूपात आदर्श शिक्षक साने गुरुजींनी विध्यार्थ्यापर्यंत पोहचवण्याचे कार्य केले .

 पालकांना संस्काराची जी शिदोरी आपल्या वाडवडीलांकडून मिळाली ती शिदोरी सोडण्याची वेळ आली आहे . आपण पालक म्हणून वडीलधा-यांचा , गुरुजनांचा आदर सन्मान केला तर मुले तुमचे अनुकरण करतील. ते सुद्धा विनयशील होतील व वडीलधा-यांचा , गुरुजनांचा आदर सन्मान करतील . त्यासाठी संस्काराचा शोध घेण्याची गरज पडणार नाही . संस्काराचे क्लास लावून मिळणाऱ्या विकतच्या संस्कारापेक्षा रोजच्या वागणुकीतून मिळणारी कुटुंबातील, व्यवहारातील, शिकवणूक आचार विचार ,गुण अवगुण हे ओळखता आले तरी मुलांवर संस्कार घडले असे म्हणता येईल .

मुलांच्या संस्कारासाठी पालकांनी एवढे करा .

१ ) घरात ग्रंथालय तयार करा . पुस्तकांचे वाचन करा.

२ ) स्वतः ची कामे स्वतः करा .

३ ) संस्कारक्षम चित्रपट , गाणी मुलांना दाखवा .

४ ) परवचा , हनुमान चालीसा , मनाचे श्लोक यांचे दैनंदिन पारायण करा . 

५ ) मुलांना सुट्टीच्या दिवशी तुमच्या व्यवसायामधील छोटी मोठी कामे करण्याची सवय लावा  व्यावहारिक , कृतीतून सहज शिक्षण द्या 

६ ) व्याख्यान , प्रवचन मुलांना ऐकवा .                                         ७ ) मुले बरोबर असतांना नेहमी खरे बोला .

८ ) दररोज हातपाय धुवून देवाचा दिवा लावा , सायंप्रार्थना /  आरती म्हणा . 

९ ) दूरदर्शनवरील चांगले कार्यक्रम पहा व वापर मर्यादित ठेवा .

१०) मोबाईलचा वापर गरजेपुरता करा .

पालकांनी स्वतःपासून वरीलप्रमाणे उपक्रमांची सुरुवात केली तर मुले त्यांचे अनुकरण करतील व संस्कारक्षम पिढी घडवण्याचे काम ख-या अर्थाने सुरु होईल .


कैलास भागवत, संगमनेर

9011227586

Monday, 7 October 2024

माझा मराठीचे बोल कौतुके

      


मराठी भाषा अभिजात भाषा 

       माझा मराठीचे बोलू कौतुके l

       परि अमृताते हि पैजासी जिंके l

       ऐसी अक्षरे रसिके, मेळवीन ll

  संत ज्ञानेश्वर महाराजांनी मराठी भाषेविषयीचा अभिमान , मराठीची महती व्यक्त केली आहे. अमृतालाही पैजेनी जिंकणारी अक्षरे अशी अमृतवाणी ज्ञानदेवांच्या प्रत्येक शब्दसमूहातून व्यक्त झाली आहे.

 मराठी भाषेचा उगम उत्तरेकडे झाला.मराठी भाषा मूळ आर्यांची भाषा आहे.जवळजवळ १५०० वर्षांचा इतिहास जपणारी मराठी भाषा आहे. शके १११० मधील मुकुंदराजांनी रचलेला विवेकसिंधू हा ग्रंथ मराठी भाषेतील पहिला ग्रंथ आहे.

त्यानंतर ज्ञानेश्वरी वा भावार्थदिपिका ग्रंथाचे लेखन संत ज्ञानेश्वर महाराजांनी केले 

 त्याचप्रमाणे संत चक्रधर स्वामी यांनी लिहिलेला लीळाचरित्र मराठीतील पहिला पद्य चरित्र ग्रंथ आहे.या ग्रंथातून मराठीची गतिमानता, सहजसौंदर्य, नादमाधुर्य, गोडवा दिसून येतो. संत रामदास स्वामी यांनी दासबोध तसेच संत तुकाराम यांची अभंगगाथा 

     ग्रंथातून समाज प्रबोधन केले. संत एकनाथांनी भागवत ग्रंथाची रचना करून मराठी

     भाषेच्या वैभवात भर घातली. १३ व्या शतकातील मराठी भाषा आजच्या वाचकालाही 

     तितकीच आपलीशी वाटते.

कालानुक्रमाने १२५० ते १३५० यादवी काळातील सत्ता व १६०० ते १७०० या काळातील शिवरायांची सत्ता १७०० ते १८१८ पेशवाई सत्ता आणि १८१८ पासून १९४७ पर्यंत इंग्रजी सत्ता यामुळे प्रत्येक काळात मराठी भाषेवर याचे परिणाम दिसून आले.काळाप्रमाणेच स्थलानुसार मराठी भाषा बदलत गेली. त्यातूनच मुख्य मराठी, अहिराणी मराठी, मालवणी मराठी, वऱ्हाडी मराठी, कोल्हापुरी मराठी असे पोटप्रकार पडत गेले.परंतू मराठी भाषेचे सौंदर्य कमी झाले नाही.मराठी भाषेतून अनेक साहित्यकृती निर्माण झाल्या. आणि त्यात सातत्याने भर पडत आहे. भारत देशातील ९ राज्ये व ४ संघराज्य शासित प्रदेश आणि ११३ देशांमध्ये मराठी भाषिकांची वस्ती आहे.इतरही अनेक देशांमध्ये मराठी बोलण्याचे प्रमाण वाढत आहे.

कुसुमाग्रज विष्णू वामन शिरवाडकर यांचा जन्मदिवस २७ फेब्रुवारी हा मराठी भाषा गौरव दिन म्हणून साजरा केला जातो. वि.दा.करंदीकर, कुसुमाग्रज, वि.स.खांडेकर आणि भालचंद्र नेमाडे अशा चार साहित्यिकांना आजवर ज्ञानपीठ पुरस्कार मिळाले आहे.

     छत्रपती शिवरायांनी मराठी साम्राज्याची मुहूर्तमेढ रोवली.स्वराज्याची राजभाषा म्हणून मराठी भाषेची निवड केली. अमराठी शब्दांचा वापर टाळण्यासाठी शिवरायांनी मराठीचा १४०० शब्दांचा राजव्यवहारकोष तयार करून घेतला.मराठीला राजभाषेचा दर्जा देऊन वसंतराव नाईक सरकारने मराठीचा ऐतिहासिक गौरव केला. 

   महात्मा फुले, वि.वा.शिरवाडकर, प्र.के.अत्रे, पु.ल.देशपांडे, चि.वि.जोशी, कुसुमाग्रज,

ग.दि.माडगुळकर, वि.स.खांडेकर, ना.सी.फडके यासारख्या साहित्यिकांनी मराठीत आपल्या साहित्याची भर घालून मराठी भाषा मनामनातून जागृत ठेवली.संत तुकाराम, 

नामदेव शिंपी, गोरा कुंभार, नरहरी सोनार, सावता माळी, चोखामेळा,बंका महार , सेना न्हावी, कान्होपात्रा यांनी भक्तीपर काव्यरचना केल्या. व मराठी साहित्याचे दालन समृद्ध केले.

मराठी साहित्यात प्रामुख्याने लेख, कथा, कविता, कादंबरी, नाटक, नाटय,बालसाहित्य, बालगीते, ललितलेख, विनोद, चारोळी, गझल, ओवी, अभंग,भजन,कीर्तन, पोवाडा, लावणी, भारुड, आरती, लोकगीत, गोंधळ यांचा समावेश होतो.एवढी समृद्ध आमची मराठी भाषा आहे. 

भारत सरकारने गुरुवार दि.३ ऑक्टोबर २०२४ रोजी अखेर मराठी भाषेला अभिजात भाषेचा दर्जा बहाल केला. मराठी भाषेबरोबर पाली, बंगाली, आसामी, प्राकृत भाषेला ही अभिजात भाषेचा दर्जा दिला.मराठी भाषेचा गौरव केला.मराठी भाषिकांच्या शिरपेचात मानाचा तुरा खोवला गेला.

  मराठी भाषेला अभिजात भाषेचा दर्जा मिळावा यासाठी मराठी भाषिक, विचारवंत, भाषेचे अभ्यासक, साहित्यिक, महाराष्ट्र राज्य सरकार यांनी वेळोवेळी केंद्रसरकारकडे पाठपुरावा केला. त्याला यश मिळाले.

मराठी भाषा व तिचे संवर्धन करणे ही आपली जबाबदारी आहे. मराठी भाषेला अभिजात भाषेचा दर्जा मिळाल्यामुळे मराठी भाषेचा ऐतिहासिक आणि सांस्कृतिक वारसा जतन होईल. भाषेच्या संशोधनासाठी अनुदान आणि वित्तीय साहित्य मिळेल. मराठी साहित्याला उभारी मिळेल.मराठी साहित्य, कला,संगीत ,संस्कृती यांचा जागतिक स्तरावर प्रसार होईल.  चला तर मग मराठी भाषेचा वापर व प्रसार करण्यासाठी महाराष्ट्रीयन व मराठी भाषिक म्हणून आपण जोमाने कार्य करू या . आपल्या मातृभाषेचा अभिमान बाळगू या

जय मराठी मातृभाषा , जय महाराष्ट्र 


कैलास भागवत, संगमनेर 

भ्रमणध्वनी - ९०११२२७५८६